Pagsanjan en romantiek!

Dag lieve blogleeskinderen,

De frequentie van nieuwe berichten begint al voelbaar achteruit te gaan, waarvoor mijn oprechte verontschuldigingen. Maar geloof het of niet, voor een desperate huisvrouw heb ik het bijzonder druk de laatste tijd! Laat ik toch maar beginnen bij het beginnen, kwestie van de chronologie niet al te veel door elkaar te halen...

Zoals mijn va jullie wist te vertellen, zijn we vorig weekend met z'n vieren naar de Pagsanjan Falls geweest. Dit zijn (jaja, de goede verstaander onder u had het waarschijnlijk al door) watervallen die zich zogezegd aan het einde van een door steile, volledig met palmbomen, mossen en andere natuurschoon begroeide rotswanden omgeven rivier bevinden. Maar het is niet echt een sinecure om daar te geraken. Het is de bedoeling dat je een bootje (banca) huurt met twee bootmannen (banqueros). Zij zorgen er dan voor dat je de rivier stroomopwaarts bevaart. Maar pas op, dat is nog niet alles. Om de zoveel meter zijn er stroomversnellingen, zogenaamde rapids. Je kent dat wel, plaatsen waar het verval van de rivier plots veel groter is en waar alles veel sneller stroomt door de massa rotsblokken en stenen in het water. Met andere woorden: niet zo eenvoudig om daar met een bootje stroomopwaarts op te geraken... Die mannen hebben afgezien!!! Die springen dan uit de boot en duwen je, blootsvoets springend van de ene op de andere rots, letterlijk de stroming op! Geflipt! Ik had echt medelijden met die mannen, vooral dan met die van va en Linda ;-)





De tocht was echt prachtig! De natuur was onbeschrijfelijk! De rust was overdonderend! Heerlijk! De waterval zelf vond ik dan eerlijk gezegd een beetje een anticlimax, maar de tocht ernaartoe en terug maakte dat ruimschoots goed! Vooral omdat mijn schat me in dat kleine bootje, in het paradijs, temidden van al die overweldigende pracht, ten huwelijk heeft gevraagd!!! Hihihihi!! Ik was uiteraard door het dolle heen en uitte dat - naar goede gewoonte - met een stevige huilbui, terwijl ik snikkend "ja" uit mijn keel trilde. De meesten onder jullie zullen nu waarschijnlijk niet goed meer kunnen volgen, want we zouden toch al trouwen enzo??!! Inderdaad, de papieren zijn zelfs al bijna in orde, maar hij had me nog nooit echt gevraagd en bij deze... Ik ben gelukkig!


De dag erop zijn we de omgeving een beetje gaan verkennen, want in de buurt van Pagsanjan zijn heel wat dingen het bezien waardig. Waaronder bijvoorbeeld Mount Makiling, het stuwmeer van Caliraya, de Taal-vulkaan met kratermeer, ... Uiteraard hebben we niet alles kunnen zien, want door de ontelbare idyllische zichten hebben we regelmatig moeten halt houden, zodat we dit allemaal op onze digitale schijf zouden kunnen vastleggen. Maar het was de moeite! Oordeel zelf maar:





Jaja, het waren leuke tijden! Eindelijk nog eens even weg uit de stank en de drukte van Manilla... Onze batterijtjes zijn weer opgeladen, althans voor eventjes...

Dikke zoen van ons!