Jaja, ik leef nog, ook al is het maar half. Sommigen zullen zich misschien al afgevraagd hebben waarom er zo weinig foto's te zien zijn van Aiko met haar mama... Wel laat ons zeggen dat het beter is voor de mensheid om daar nog even mee te wachten. Blijkbaar reageer ik nogal fel op de anesthesie en is mijn kop hysterisch beginnen zwellen; zo erg dat ik mezelf bijna niet meer herkende in de spiegel. Vandaag begin ik mezelf eindelijk al een beetje te herkennen, dus misschien dat er tegen vanavond al eens fotootjes kunnen getrokken worden. Momenteel breekt de lens nog telkens als we een poging wagen.
Onze Aiko is nog steeds de allermooiste, allerliefste en allerschattigste baby van heel de Filipijnen. Ze slaapt als een roosje en eet als een varken, net zoals haar ouders...
Keep posted voor verdere nietszeggende berichten over onze dochter!!! ;-)
Dikke zoen van ons drietjes*
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Joehoe! Neleke!'t Komt allemaal wel goed hoor! We weten nu toch al dat je 100 man, euh..vrouw, sterk bent! Ik kan niet stoppen van kijken naar je prachtige dochter. Maar, heeft het kind ook handjes? We zien ze alleen netjes ingepakt en met een muts...in een tropisch land...????
BeantwoordenVerwijderenhey Nele !!! Prachtig dochtertje !!! We hebben de kaartjes goed ontvangen hier :o) zeer leuk kaartje... Bouchat en de rest zeggen dank u. Ik ben blij dat alles goed gaat met jullie en ben blij dat je binnenkort in België bent om nog eens dag komen zeggen. Laat iets weten hé!
BeantwoordenVerwijderenDikke kusjes aan jullie 3 !!!
Marine