maandag 8 juni 2009

Happy Birthday To Me!

Het moet gezegd, we kunnen er nu eenmaal niet onderuit: ik ben hier af en toe eenzaam. Die eenzaamheid, noem het heimwee, steekt vooral de kop op op momenten waarvan ik weet dat ik iets mis in België: een leuk feestje, een avondje uit met de groep, een gezellige bbq, een hele dag voor de televisie naar de verkiezingsuitslagen kijken, een zondagse koffieklets in Brussel, ... En natuurlijk hoort mijn eigen verjaardag daar ook bij!

De worstie had uiteraard niet echt tijd om een spetterend feest voor me te organiseren, aangezien de jongen al 12u per dag moet werken en dan 's avonds ook nog eens alles moet installeren, ophangen,... in ons appartement. Maar toevallig had Diederik, één van Nils' collega's, op zaterdagavond een bbq georganiseerd voor iedereen. Dus allen daarheen! Het was best gezellig, zeker toen Diederik zijn karaoke-apparaat aanzette! Hoewel nonkel Nils en ik in het begin de enige waren die ons geroepen voelden, kwam de worstie ons toch snel vergezellen. De anderen - moe van de zware werkdag, niet zo goed bestand tegen de duivel des dranks en waarschijnlijk ons lawaai al een beetje beu - zijn dan rond halféén naar huis gegaan. Maar dat kon ons allemaal niet deren! Nils², Diederik en ik zongen lustig verder tot ook wij, anderhalf uur later, een klop van de hamer kregen. Nonkel Nils is dan nog een stapje in de wereld gaan zetten, maar wij hebben ons wijselijk naar huis begeven.

De dag erop was het prachtig weer: niet te warm, zonnig en een briesje. Er zouden meer van die dagen moeten zijn!!! Dat was wel een lichte verademing na de zware stormen van de afgelopen week! De worst en ik hebben er een heerlijk luilekker dagje van gemaakt: 's morgens samen ons IKEA-meubel in elkaar geknutseld, 's middags een pizza besteld die we op ons terras in het zonnetje naar binnen gewerkt hebben, daarna wat gezwommen en waterballetkunstjes gedaan in ons zwembad en ons lekker lang - tot de zon volledig onder was - laten opdrogen op de ligzetels. Heerlijk!!

Jaja, we zijn allemaal aan het sporten geslagen. Ik probeer zoveel mogelijk te gaan zwemmen - hoewel dat vorige week nogal moeilijk was met al dat gestorm -, en Nils en Nils zijn samen beginnen fitnessen; voor de wederzijdse motivatie. Terwijl de mannen fitnessen, bereid ik een (al dan niet) heerlijke maaltijd zodat zij na de zware inspanning gewoon maar hun voetjes onder tafel moeten schuiven. Wat worden ze toch verwend!! Al zeg ik het zelf!

Ook vanavond is dat niet anders, dus ik rep me nu nog snel naar de winkel!

Doei!

10 opmerkingen:

  1. dag worsties,
    natuurlijk mag dat en moet dat zelfs, een beetje heimwee hebben, al was het maar omdat je ons niet zou vergeten (niet sarcastisch bedoeld hoor)en wanneer er dan, in zo'n misschien somber moment, collega's opstaan die een bbq organiseren en daar iedereen bij betrekken, zodat je je betrokken voelt en het plezant is dan voelt het ongetwijfeld even Vlaams of Belgisch of Europees aan en voel je je even in onze buurt en wij in jullie buurt.Belangrijk is, denk ik, dat je weet wat je aam mekaar hebt en aan de vrienden en dat jullie je, voor zoveel als mogelijk, trachten te integreren in de Filippijnse samenleving.(misschien wat zwaar op de hand allemaal, maar goed bedoeld).
    Veruit het belangrijkste is dat je ginder naast het werk van Nils een beetje ontspanning hebt en plezier kunt maken met enkele vrienden en iemand hebt om eens "op terug te vallen" en dat je je in deze "verwachtingsvolle" verwachtingstijd goed voelt om jullie in alle rust en seriniteit voor te bereiden op het nakende ouderschap, een gebeurtenis waar ongeveer gans Europa naar uitkijkt. Doei!!!
    Va.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. na de patriarchale tekst van uw vader durf ik al bijna niets meer te schrijven...
    't was eerder in de trend van... ge gaat nog een echt vrouwke worden, zo zorgen...
    Maar 'k maak mij nog niet teveel illusies als je dan weer als hoogzwangere het podiumbeest moet uithangen...
    Wat hebben mijn kinderen toch tekort gehad dat ze het nu toch zover blijven zoeken...
    de mama

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Tja, Nele, wat ik me ook afvraag : wat kook je daar zoal ? Kun je daar het echte eten van bij ons klaarmaken of ben je aangewezen op de Oosterse keuken ? Sedert ik op mezelf aangewezen ben voor mijn maaltijden interesseert me dat wel. Integreer maar verder ... groetjes van tante Fried

    BeantwoordenVerwijderen
  4. @va: ik vrees dat ik me nooit echt zal integreren in de Filippijnse maatschappij en ik denk dat jullie dat ook niet zouden willen. God weet hoe kom ik er dan uit! ;)
    @de mama: onnozele kip! wat wij tekort gekomen zijn: aandacht en erkenning van onze talenten :D
    @tante fried: ik probeer zo Belgisch/Europees mogelijk te koken. Aziatisch eten vind je hier al genoeg. Wat kook ik zoal? Broccoli in witte saus met koteletten, schapenkoteletjes met courgetten en aubergine, chili con carne (niet zo Europees...), spaghetti, wortelstoemp met spek,... En binnenkort zelfs stoofvlees met friet en appeltrot! Dat zijn de dingen waar we het meest naar verlangen!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. mmm, een gezonde eetlust toch, daar kom ik nog voor af sè.
    va.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ja, allemaal wijze en leuke woorden van de ouders. De schoonma kan alleen nog beamen dat de medailles altijd twee kanten hebben... In geval van te veel heimwee is er ook nog de skype natuurlijk. Bij mij werkt dat op mijn gemoed als EPO op de piestekieten van de vlaamse coureurs. En die blog is natuurlijk ook zalig! Indertijd (sprak de oma) moesten wij dat zonder al die communicatiemiddelen doen! Best van al is van je goed bezig te houden. Ik heb toen ook leren koken. Zal ik een paar light-receptjes doorsturen, zodat de Worstie niet te veel op zijn naam gaat lijken? Hij kan bij wijze van fitness ook de trap nemen..In ieder geval ziet jullie leven er daar nog heeeel draaglijk uit. Geen compassie!!! Geef mij maar dat zwembad en die ligzetel...En straks ons boeleke in de armen: de hemel op aarde! Moemoe

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Geen nood hoor Anneke! De worstie heeft genoeg beweging op zijn werk en nu is hij - zoals ik al zei - ook nog aan het sporten geslagen. Hij is nu al veel magerder dan in België en binnenkort... Man! Ge gaat hem niet meer herkennen! Zo'n prachtlijf! ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  8. wacht maar tot je terug bent.. dan ga je plots heel veel nieuwe gewoontes, vrienden, smaken, geuren en kleuren heel hard missen terwijl je die nu vaak onderschat! Laat gemis de nieuwe ervaringen niet overschaduwen en geniet met volle teugen van deze unieke ervaring!!
    "probeerde diegene die het een beetje kan weten u te troosten.." (een beetje want ik zit natuurlijk slechts op 1h30 vliegen..)
    dikke kus!!! ik blijf volgen :)

    BeantwoordenVerwijderen
  9. PS: de belgische keuken proberen te benaderen met de ingredienten die je daar kan vinden is een uitdaging maar kan wonderen verrichten!! Ik maak hier mosselen met frietjes en hesperolletjes in kaassaus bvb.. Gianluca trekt dan wel een raar gezicht (zeker bij het proeven van mijn allereerste bechamellesaus) maar ik waan me weer heel even in de kluisdreef ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ja, de worstie ziet er inderdaad supergoed uit! Proficiat aan de kokkin en proficiat aan de sporter.Houden zo!

    BeantwoordenVerwijderen