Ramp oh ramp!

Ik heb de indruk dat er de ene na de andere ramp gebeurt sinds wij in de Filippijnen wonen. Vroeger kwam dit land nooit in het nieuws (of ik herinner het me dan in ieder geval niet) en nu gebeurt er het ene na het andere! Tyfoons, aardbevingen, overstromingen, vulkaanuitbarstingen, ferryboats die zinken, tssss, 't is alsof ze 't erom doen.

Anderhalve week geleden was 'de week van de brand', denk ik. Eerst in onze straat, dan op Nils zijn werk, de dag erop in een van de sloppenwijken in Navotas. En pas op, niet zomaar een brandje he! Nee, gigantische steekvlammen, massa's mensen hun 'huizen' kwijt...

Deze week kwam er dan nog een persoonlijk mini-rampje bovenop. Ik moest maandag beginnen werken, maar heb moeten afbellen omdat ik een voedselvergiftiging (of toch iets in die aard) had opgelopen. Mijn eerste twee werkdagen heb ik dus al moeten forfait geven... daar gaat de eerste indruk! Maar goed, woensdag ben ik er dan toch ingevlogen en het was gezellig. Veel meer kan ik er helaas niet over vertellen.

Binnenkort komt er nog eens een Aiko-update mét fotootjes... want ik weet dat dat hetgene is waar de meesten op zitten te wachten. Ik kan jullie wel al zeggen dat ze flink rechtop zit, heel veel lacht, alles wat ze kan te pakken krijgen in haar mond steekt, altijd heel flink al haar groentjes en fruit opeet, zoveel mogelijk wil rechtstaan (mits ondersteuning weliswaar) en absoluut niet bang is van water! Dit laatste bleek toen ik haar een beetje heb laten verdrinken in bad (uiteraard per ongeluk en slechts gedurende een tiende van een seconde, maar toch...). Toen ze uitgehoest was, ging ze gewoon weer lustig verder met spetteren. Mama was er meer van uit haar lood geslagen dan de kleine drol. ;) Zoveel te beter!

Toedels!